Loksins !

Loksins fer ég ad geta lifad edlilegu lífi - held  ég. Losna vid gifsid af hægri hendinni á mánudaginn. Ætti ad geta pikkad edlilega á tölvuna og borad í nefid med hægri hendinni eftir heimsókn til læknisins. Puttinn á vinstri hendinni er allur ad komast í edlilegt horf, enda einungis minnsti puttinn sem brotnadi. Hægri hendin fór verr út úr thessu frjálsa falli og brotnadi á tveimur stödum. Fyrsta brot uppgötvadist eftir tvo daga - enda bara oggulítid og sætt bein vid thumalffingur sem brotnadi. Eftir gifs í 10 daga kom svo í ljós ad eitthvad var ekki eins og thad átti ad vera. Doksi spurdi mig hvort ég væri virkilega med svona mikinn sársauka thegar hann teygdi og togadi hendina í allar áttir- ég játadi thví. Ókei á studli  1-10 -hvar liggur sárasaukinn, spurdi Doktorinn. Ég leit á hann og svaradi- "lemja lækninn"  Hann horfdi á mig og sendi mig í myndatöku med theim ordum ad sennilega væri ekki allt eins og thad ætti ad vera. Eftir mynatökuna kom í ljós ad úlnlidurinn var brotinn thverrt yfir og ekkert skrýtid ad ég væri med verki. Gips var sett á aftur og núna á mánudaginn eru lidnar 3 vikur. Ekkert smá fúlt ad enda svona og vinnuveitandinn minn er enn fúlli en ég. Búinn ad reka mig einu sinni, en eftir samtal vid einhverja yfirstýru  á ég ad mæta á fund á thridjudaginn og ræda vid mig hvenær (eda hvort)ég get komid til baka -ef thad er innan skynsamlegra marka fæ ég kannski ad halda vinnunni!  Furdulegur skilningur hjá mínum vinnuveitanda -enda ríkisrekid sjúkrahús! Madur hefdi haldid ad madur mætti meiri skilningi á thannig stad- en svo er greinilega ekki. Út med sjúklinga!!! Nú er bara ad vona ad doktorinn sem ég heimsæki á mánudeginn sé skynsamur madur, ad mati míns vinnuveitanda. Nú ef ekki ,thá er ég atvinnulaus.  Veit sem er ad ég fer ekki ad vinna daginn eftir ad gifsid er fjarlægt. Ég er svona farin ad skilja ad ég fái enga gullmedalíu fyrir ad mæta of snemma í vinnuna.  En mikid svakalega er ég ordin leid á ad vera svona handlama og vissulega verd ég manna kátust, ad komast í vinnu aftur.  Læknirinn taladi um midjan febrúar- vona ad thad standist. Get lofad ykkur thví ad ég hef ekki notid thess ad vera heima hangandi- sakna vinnunnar. Fyllist andlegri kreppu ad geta ekki verid í vinnu og gert thá hluti sem mig langar til. Sennilega er allt í lagi ad brjóta eina hendi. en tvær finnst mér tooooo much!

Er ad kíkja til Íslands  á midvikudaginn og ætla í líkamlega og andlega endurhæfingu í einhverri sundlauginni.  Hitta allt skemmtilega fólkid sem á Klakanum býr og fá mér pylsu med öllu um midja nótt í Ártúnsbrekkunni- lífid verdur bara dásamlegt   Ekki er ferdafélaginn af verri endanum, 6ára sonur minn fær ad koma med og upplifa Ísland um hávetur- spennandi ad sjá hann upplifa í ofsarok og skafrenning!!   

Athugasemdir

[Gylfi Björgvinsson, 18.1.2009 kl. 11:28]

Vá hvað þú hefur farið ílla út úr þessu Birna tala nú ekki um ef þú svo missir djobbið að auki, þú þarft næstum að fá áfallahjálp. Vonandi lítur þetta vel út þegar gifsið verður tekið og flott hjá þér að koma á klakann í afslöppun. Get af eigin reynslu ráðlagt þér ef þú vill gott nudd í sundlaugunum mælt með Salalauginni í Kópavogi þar eru allir stútar næstum nýir og kraftmiklir. Gangi þér sem best og vonandi fer þetta vel með djobbið

[Birna Guðmundsdóttir, 18.1.2009 kl. 16:53]

Kærar thakkir Gylfi ,fyrir gódar óskir- veitir víst ekki af í minni  hundfúlu adstödu.  Áfallahjálp- ætli nokkrar ferdir í sundlaugina (takk fyrir ábendinguna)geri ekki sama gagn.  Hlakka allavega til ad koma á Klakann. Ekki get ég sagt ad tilhlökkunin sé mikil ad funda med vinnuveitandanum-- liggur einhvernvegin í loftinu ad ég geti búid mig undir ad fara ad leita ad nýrri vinnu eftir svona langa fjarveru.

Lífid er ekki alltaf dans á rósum!