Ása og Hilton í Tívolí!!

Vá, PARIS HILTON úti að aka með Ásu!!! Ása dóttir mín keyrir rússíbanann í Tívolí og í gær kom sjálf partýdrottningin París Hilton og fékk að sitja í hjá henni.  Ekki eina ferð , heldur þrjár ferðir. Paris og kærastinn hennar, hann Benji  fengu að kynnast gamla rússíbananum á þann hátt sem einungis reyndum ökumönnum tekst að bjóða upp á. Öruggann og ógeðslega hraðann akstur,meðtilheyrandi öskrum og skrækjum! Ása var meira ad segja svo heppin að hafa myndavélina sína með og nú lúrir hún á myndum af París Hilton í einkasafninu sínu . París og kærastinn voru prúð og kurteis og þökkuðu Ásu pent fyrir upplifunina í rússíbananum. aðökuferðunum loknum.      

Paris Hilton í Kaupmannahöfn

Húrra -húrra

Maður verður að vera léttgeggjaður til að láta sér detta svona lagað í hug--- og framkvæma það!

Húrra fyrir ömmunni!!

Gönguamman að komast á leiðarenda

Spennandi !

Já ,loksins er sýnishorna pakkinn að koma frá Hong Kong! Átti að koma í gær,en auðvitað var vesin með tollinn. Svoleiðis er bara regla hér í DK. Skatturinn ógurlegi er alltaf smá erfiður. Hræddur um að fá ekki sínar krónur.Pakkinn frá HK er stútfullur af sýnishornum sem ég vona að falli í kramið hjá dönskum kaupmönnum og netverjum.  Bíð spennt eftir honum -veit í rauninni ekkert hvernig vörurnar eru, sem ég var að panta. Fyrr en ég hef þær i höndunum! Spennan er því í hámarki hjá mér í augnablikinu. Á fimmtudaginn kemur svo sölumaður sem vill gjarnan selja vörur frá mér -veit ekki hvernig hann þefaði mig uppi, finn út úr því þegar hann kemur. Hann er allavega með sömu hugmyndir og ég -að selja kertin og aðrar vörur sem ég er með. Gott mál!

 Hér á bæ er mikil kátína í kettlingunum. þeir eru heimsins mestu krútt. Ég gleymi mér alveg þegar ég sest niður og horfi á þessi yndislegu kríli leika sér í kringum mig og á mér .  þeir nota mig sem klifrutré og klifra upp buxurnar mínar og hætta ekki fyrr en þeir komast í hálsakotið á mér og mala ánægjulega Yndislegt að eiga fjóra litla kettlinga og stolta kisu mömmu! Hún fær líka knús

Vegir viskunnar:Menn finna ekki ný lönd nema þeir sætti sig við að missa sjónar á ströndinni í langan tíma

 

   

Nógir peningar!

því í veröldinni var hann ekki búinn að láta gera við lekann! Ekkert smá nískur, kall! En að tína lífinu fyrir svona lagað finnst mér heldur hart! Bendir okkur enn og aftur á hve menningarheimarnir í Austri og Vestri eru ólíkir.  

Klósettleki kom upp um spilltan embættismann

Sóða kjaftur !

Mér finnst stundum eins og margir á blogginu hafi alist upp á Vesturbrúnni í Køben. Ástæðan er sú að mér fólk vera svo sóðalegt í munninum. Illkvittið í tali, um hvert annað og við hvert annað. Svona eins og aðilinn sem um er rætt og við, sé bara eitthvert kjötstykki sem stinga má stinga í og níða niður. Sálarlaust kvikindi sem tekur ekki nærri sér ljót orð, sem eru sögð um persónu hans. Virðing manna á á milli , fer þverrandi. Ekki að ég sé nein helgislepja og jesúsi mig í bak og fyrir alla daga. Nei -nei,alls ekki!  Ég er stundum ekki langt frá að hegða mér eins og sönn Vesterbro pige, í orði. Var úti að aka saman með snáðanum mínum í dag. Hann fékk að sitja í framsætinu við hliðina á mér. þegar hann fær það, er hann ekki síður með hugann við aksturinn en ég. Athugar vel umferð í báðar áttir og  gefur leyfi að beygja inn á götuna. Athugull auka bílstjóri! Ég var nýkomin inn á breidan sveitaveg og hradinn var að nálgast 90km, þegar bill ekur inn á veginn ,í veg fyrir mig. Ég hrópa "HELVÍTIS kallinn, kann hann ekki að keyra, fíflið" um leið og ég nauðhemlaði og rétt náði að stoppa áður en ég snerti bílinn hans. Nokkrir centimetrar skildu okkur að. Kannski á hann snöggum viðbrögðum mínum ,líf sitt að launa. Umferð var á móti svo hér hefði getað farið illa. Snáðinn leit á mig og spurði síðan "Mamma , hvað hrópaðir þú áðan? Ekki neitt ,svaraði ég. Ég skammaðist mín fyrir orðbragðið á mér og vildi ekki endurtaka það fyrir litla snáðann. Við viljum ekki að börnin séu með sóðakjaft -blóti fólki í sand og ösku -geri lítið úr öðru fólki. Sendi fingurinn upp í loftið í kveðjuskyni. Börnin læra það sem fyrir þeim er haft- aðgát skal höfð í nærveru sálar - Amen                

Hræðilega sorglegt !

Samúð mín er hjá foreldrum barnsins og öðrum aðstandendum. En samúð mín er einnig hjá læknunum sem hafa örugglega gert sitt besta, en stundum er það bara ekki nóg.  

Ungt barn lést í sjúkrabíl í þriðju ferð til læknis

Glæsileg hjón

Skil samt ekki af hverju fólk er svona þaulsetið í embættinu.

Fáar þjóðir eiga slíkan auð

Saga fyrir Sillu

Hér á bæ hefur heldur betur fjölgað. Unglingurinn á heimilinu er kominn með fjögur börn. Unglingurinn er hún Mjása mín og börnin hennar fjögur komu í heiminn 18. júní á sjálfan brúðkaupsdaginn minn. Mjása er bara níu mánaða kisa og hefur hún aldrei sýnt neinar afburðar gáfur, en ekki neina heimsku heldur. Hún hefur bara verið svona venjuleg kisa, stundum góð,stundum bitið og klórað. Án nokkurns tilefnis. Eina sem hefur sett hana á sérstakan stall í mínum huga, er eiginlega skítalyktin af kúknum úr henni.  Kattakúkur er nú ekkert vellyktandi,en hennar kúkur lyktar ekki -hann stínkar. Hef prófað allar gerðir af kattasandi síðustu átta mánuði, með mjög misjöfnum árangri. Haldið í vonina um að nú væri töfrasandurinn fundinn!  Keypt allar heimsins tegundir af kattamat og prófað ,í von um betri lykt. Var á tímabili að hugsa um að fara með köttinn í þarmaskolun til útlanda, hjá Jónínu Ben. Láta hana gerast grænmetisætu -fasta í fjóra daga, já bara eitthvað til að lyktin skánaði! En einhvernvegin var ég alltaf að fara að gera eitthvað-en gerði ekki neitt. Kúgaðist yfir kattasandinum á hverjum degi og bölvaði í hljóði. Hugsaði gott til glóðarinnar þegar sú stutta gat farið að vera úti og gert þarfir sínar þar. Ó ,nei ekki hún Mjása! Hún kom inn til að kúka í sinn kattasand,mér til mikillar skelfingar!! Leitin að sandinum góða ,hélt áfram,þar til fyrir tveim vikum síðan. Ég var í Køben og fór í mitt gamla verslunarcenter.  Dýrabúðin var auðvitað á sínum stað.  Ég gaf mig á tal við unga konu sem var við afgreiðslu og hálf hvíslaði að henni vandamálinu með hana Mjásu mína. Ég tek fram að ég hef verið umkringd köttum allt mitt líf- eða svona næstum því. Fannst hálf hallærislegt að koma inn í búð og kvarta yfir kattaskít. Stúlkan gæti haldið ad ég væri að sniffa af skítnum- hvað veit ég?  Stúlkan leit á mig og spurði hve gamall umræddur köttur væri. Níu mánaða, svaraði ég. Já, hann er náttúrulega á dósafæði frá Nettó! ,sagði hún og horfði á mig með köldu augnaráði. Ég fann að ég svitnaði - vissi upp á mig skömmina !  Ekki alveg, svaraði ég. Kaupi kattamatinn víða -en samt mest í Brugsen, vonaði að daman mundi blíðkast við það svar. Hún horfði á mig samúðarlausu augnaráði og sagði: ,Kötturinn fær bara billegt ruslfæði hjá þér. Ekkert skrýtið að kattaskíturinn lykti illa. Engin næring í billegum dósamat! Rennur bara í gegn um þarmana og afleiðingin er horaður köttur með ljótan feld og sísvangur í þokkabót.  Ég var komin í hlutverk hins seka.  Öll skítalyktin var semsé mér að kenna.

Hvað er til ráða? spurði ég. Nú kaupa almennilegt fóður handa kettinum ,var svarið. Ég var leidd í allan sannleikann um kisumat. Innihald og verð fóru oftast saman og var verðið á bilinu 130 -350 danskar krónur fyrir tvö kílóin. Ég tók bakföll yfir verðinu. Keypti svo ódýrasta pokann sem tilraun númer eitt. Kattasandurinn sem var í 20 kílóa sekkjum ,var heldur ekki gefins.   En út fór ég,  með nýtt kattafóður og kattasand handa Mjásu og létta pyngju.  Svei, mér þá, ef ekki er orðin breyting á skítalyktinni á heimilinu hjá henni Mjásu. Mér til mikillar gleði  Ekki er samt alveg lyktaslaust það sem aftur úr henni kemur. En hverjum er ekki sama um smá lykt! Næst kaupi ég kannski enn dýrari kattamat og losna alveg við lyktina.  Mjása mín er semsé hefðar köttur, sem getur ekki étið dósamat úr Nettó eða öðrum billegum búllum.  Kettlingarnir hafa aldrei fengið annað en hefðarkattarmat úr búðinni dýru og munu ekki fá annað meðan þeir eru í minni umsjá. Enda kátir og glaðir og duglegir að stækka.

Skil samt ekki eitt: Ef köttur étur billegan dósamat og er á óhollu rusl fæði - horast hann. Ef ég ét óhollustu -þá fitna ég.  Kannski ég prófi kisudós í Nettó, næst þegar ég fer í megrun!                                               

   

nágranni -nágrannanna

þjórsá, Urriðafoss og hjónin á Urriðafossi voru nágrannar mínir í 25 ár. Öll góðir nágrannarRétt sem þau segja að mjög fáir höfðu áhuga á fossinum hér áður fyrr. Maður varð næstum að neyða fólk til að skoða hann -nú er hann orðin bitbein í miklum deilum. Leiðinlegt!  Annars er Urriðafossinn varla meira en flúðir - engin tignarleg fallhæð í fossinum. En fallegur á sína vísu ,reyndar finnst mér aldrei kolmórautt  og skítugt vatn fallegt og sé á myndunum að það hefur ekkert breyst, end þjórsáin jökulá.     

 

 

Fossinn sem gleymdist

Kæra Stormsker !

Mér finnst ég eitthvað svo vina snauð hér á blogginu! Veit ekki hvernig ég á að komast í tæri við allt þetta skemmtilega fólk sem er hér inni. Hvað gerir maður? Sendir bónorðsbréf til viðkomandi um að komast í bloggvinahópinn?? Gæti t.d hljómað eitthvað á þessa leið "Kæri Stormsker- sem gamall aðdáandi þinn og kaupandi ljóðabókanna þinna í den, langar mig til að komast í  blogg-vinahópinn þinn ?   Fylgir eiginhandaráritun með í vinarpakkanum hjá þér?  þakka fyrir að lengja líf mitt með skemmtilegum ljóðum (hlátur lengir lífið) Ekki eins þakklát fyrir broshrukkurnar - en pyt med det- fer bara í botox og sendi þér reikninginn   Kvedja frá sólinni í Danmörku